Lekker gewerkt, pik

Het coronadebat van donderdagavond was een beschamende parade van zelf-profilerende politici die allemaal primair bezig waren met het verkondigen van de verkiezingsbelofte dat onder hún leiding zo'n Chinese pandemie nooit op de menukaart van de maatschappij terecht was gekomen. 

Man man man wat waren ze toch allemaal zeker van hun zaak. Jetten die er een "we moeten het Europees aanbesteden"-verhaal van maakte, Klaver die alvast een noodfonds voor de cultuursector wilde optuigen en Geert die "Grenzen dicht!" riep, als je niet beter wist zou je denken dat ze gewoon allemaal de kans grepen om hun eigen verkiezingsprogramma's voor te lezen. Of voor hun eigen spiegel stonden.

De enige die dat niet deed, en die daarmee lijnrecht tegen Kamer en publieke opinie in ging, was Mark Rutte. Hij weerstond een urenlange storm van in zijn gezicht hoestende oppositie-virologen. Waar iedereen zijn of haar  schijn van staatsmanschap probeerde te profileren, stond Rutte het gewoon te zijn. Nee, de scholen gaan niet dicht want dan komen honderdduizenden ouders thuis vast te zitten. Nee, we gaan niet het hele land op slot gooien en ja - het wordt een zware tijd voor zorg en onderwijs. (En ja, dat zijn precies twee sectoren die onder diverse kabinetten Rutte zwaar benadeeld zijn.)

Het is lang geleden dat we Rutte zo goed de rust zagen bewaren. Hij hoefde dan ook een keer niet met terugwerkende kracht "actieve herinneringen" over blatante leugens, blunders of begraven dossiers weg te gummen, hij kon eindelijk een keer handelen in het nu, en vooruit kijken zonder in tunnelvisie te vervallen. Daar stond iemand de rust en de ratio te bewaken in een toenemend panikerend landschap, waar massahysterie ("KIJK DAN NAAR ITALIË WIJ GAAN OOK ALLEMAAL DOOD") bij de coronakudde ten onrechte het hoofd op hol brengt.

Het ging 'm niet makkelijk af. Iedereen en z'n briefjesschrijver is woest dat de scholen open blijven, terwijl Rutte nuchter stand bleef houden: er moet een balans bewaakt worden tussen verspreiding van het virus, de druk op de medische zorg, de toename in het aantal gevallen EN de onmetelijke belangen van een economie die blijft draaien. WC-papier hoarden is echt een onzinnige actie maar ja, als mensen elkaar eenmaal aan beginnen te steken is er geen houden meer aan. 

En daar stond ineens de nuchtere liberaal die weet dat hem een aantal klote-keuzes is voorgelegd: menselijk leed (en de harde eis van de risicoloze samenleving om onvoorwaardelijke empathie op te brengen) afwegen tegen de eveneens levensgevaarlijke long tail effects van een stokkende omloop in een 24-uurseconomie. En waar we normaal gesproken die woorden niet meer kunnen hóren van deze minister-president, klonken de termen "in het landsbelang voor de BV Nederland" in het debat alsof er een Mexicaans engeltje een goed biertje over onze tong pieste. Hup Mark Rutte, wij doen een nederige exit through the gift shop.